:::: MENU ::::

Annesiz geçen bir yıl


4 eylül 2011 sabahın erken saatlerinde vefat etmişti annem. Uzun süredir kendinin farkında olmadığı menhus hastalık Alzheimer ile yaşamıştı. Onun için “an” lar fark etmiyordu ama sevenleri için olanları sindirmek çok zordu. Gözleri çakmak çakmak yanan cin gibi kadının, bir köşede sakince bulmaca “çözmeye çalışması”, bazen boş gözlerle uzaklara dalıp gitmesi, aynı cümleleri defalarca kurması ne kadar üzücüydü tahmin bile edemezsiniz.
İlk öğretmenimdi o benim. Şu anda olduğum kişi olabilmem için sabırla eğiten, toplum içindeki davranışlarımı şekillendiren rehberimdi annem. Kendime güvenmeyi ve saygı duymayı, değer yargılarımı geliştirmeyi ondan öğrendim. Hayattaki duruşumu, kişiliğimi, kariyerimi ve daha bir çok konudaki yeteneğimi ona borçluyum.
Kelimeleri toparlamak, bir araya koymak hiç bu kadar zor gelmemişti.
Huzur ve ışıklar içinde yat anneciğim.


4 Comments

  • sanem |

    Huzur ve ışıklar içinde yatsın anneciğin Müge ablacım.Allah sabır versin.Gani gani rahmet eylesin.Mekanı cennet olsun.Ne güzel anmışsın.Her zaman sizinle olacak yanıbaşınızda.sevgilerimle.

  • Ozgur turan |

    Mugecim, huzur icindedir ve yerine yerlesmistir eminim ki. Ruhu isikla dolmustur ve oyledir. Senin de o guzel kalbine sabirlar versin Allah. Ne guzel bir foto. Opuyorum.

So, what do you think ?