Bu yıl da 8 Mart için yazılacak olumlu bir gelişme yok. Kadına şiddet ve kimliksizleştirme, şiddeti ve kadın ölümlerini meşrulaştırma, kadınları çarşafa sokma çabaları son hız devam ediyor. “Kadınkırım” konusunda yine yol alınamadı. Erkek egemen meclisimizin %75 i kadın olmadığı sürece de değişmeyeceği ortada. Yolsuzluklarla, hırsızlıklarla, depremlerle, sellerle, yangınlarla çalkalanan ülkemde; kız çocukları kendileri bebeyken anne olmak zorunda bırakılmaya devam ederken, iyiyi güzeli hayal etmek bile zor. Daha çok çaba sarf etmeliyiz, bizi yönetenlerden beklentimiz sıfıra indi, erkeklerin bilinç düzeyini yükseltecek çalışmalara önayak olalım, kişisel çabalarımızı artırıp daha çok kız çocuğun eğitimine, kişsel gelişimine katkıda bulunacak kampanyalara destek verelim. Bunları yapalım ki, gelecek nesillere verecek hesabımız olsun. Senede bir kez hamasi laflarla, kozmetik ürün indirimleri, spa teklifleri ile geçiştirilen bir gün değil; “her gün kadın olunabilen” bir ülkede uyanacağımız günler için çabalamaya devam. 2024 Yılında Erkekler Tarafından en az 394 Kadın Öldürüldü, 259 Kadın Şüpheli Şekilde Ölü Bulundu. 2025 Ocak Ayında Erkekler Tarafından 33 Kadın Öldürüldü, 32 Kadın Şüpheli Şekilde Ölü Bulundu. .2025 Şubat Ayında Erkekler Tarafından 16 Kadın Öldürüldü, 21 Kadın Şüpheli Şekilde Ölü Bulundu. Şubat ayında öldürülen 16 kadının 4’ü evli olduğu erkek, 4’ü eskiden evli olduğu erkek, 3’ü oğlu, 2’si eskiden birlikte olduğu erkek, 1’i birlikte olduğu erkek, 1’i babası, 1’i akrabası tarafından öldürülmüştür. Kadınların %25’i evli olduğu erkek tarafından öldürüldü.Kaynak: https://kadincinayetlerinidurduracagiz.net/kategori/veriler
Minik bir not: Bu fotograf 1934 yılından. İyi düşünün lütfen, yaşamak istediğiniz hayatı şekillendirecek olan sizlersiniz, geleceğinizin daha fazla ipotek altına alınmasına izin vermeyin. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günümüzü daha güzel zamanlarda kutlayabilmek dileğiyle.
90 ların sonuna doğru kısa süre birlikte çalışma şansı bulduğum; katkıda bulunduğu her projeyi nasıl titizlikle ve özveriyle hazırlayıp sonuçlandırdığına bizzat tanık olduğum sevgili İpek Aral’ın yeni kitabından söz etmek istiyorum sizlere bu sabah. Uluslararası Beyin Göçü Dinamikleri adını taşıyan ve Çavdar Yayıncılık tarafından satışa sunulan kitap, Hindistan ve Türkiye örneklerini karşılaştırarak ilham verici bir başvuru – kaynak eser olarak pek çoğumuzun aklından geçen sorulara yanıtlar veriyor.
“XXI. Yüzyılın dijital dünyasında daha iyi iş fırsatları, yüksek maaşlar ve gelişim imkanları sunan ülkeler, yetenekli bireyleri kendilerine çekerken, bu süreç geride kalan ülkeler için ciddi bir kayıp anlamına geliyor. Türkiye de bu küresel hareketlilikten yoğun şekilde etkileniyor. Nitelikli insan kaynağı açısından Avrupa’nın en büyük ikinci ülkesi olan Türkiye, özellikle son on yıldır ne yazık ki yetiştirdiği yeteneklerin birçoğunu yurt dışına kaptırıyor. Ancak bu durumu değiştirmek mümkün mü? Bu kitap, Hindistan ile Türkiye örneklerini karşılaştırarak bu sıcak soruya yanıt arıyor. Hindistan’ın yıllardır en fazla beyin göçü veren ülke olarak geliştirdiği stratejilerle kazandığı başarıları Türkiye’nin benzer dinamikleriyle kıyaslayarak süreçten nasıl fırsatlar yaratılabileceğine dair okuyucuya kapsamlı bir perspektif sunuyor. Sadece bir analiz değil, aynı zamanda geleceğin Türkiye’si için bir yol haritası olan eser, göç olgusunu ‘kayıptan kazanca’ çevirmenin mümkün olduğunu gözler önüne seriyor. Yol gösterici bir rehber niteliğinde olan bu çalışma, Beyin göçünü bir kayıp olmaktan çıkarıp kazanıma dönüştürmenin yollarını keşfetmek isteyen herkes için ilham verici bir başvuru – kaynak eser niteliğinde.”
Yeni bir yıla doğru koşaradım ilerliyoruz. Bilinmezliklerdin mi, umutlardan mı olduğunu çözemediğimiz ürpermeler var ruhlarımızda. Yüreklerimiz hayallerimizin gerçek olabileceği heyecanıyla çarpıyor. Gençler arkadaşlarıyla katılacakları eğlencelerin, çocuklar açacakları hediye paketlerinin heyecanında, yaşlılar ise sağlıkla geçirecekleri yeni bir yılın umudundalar.
2024 yorucu bir yıl oldu ülkemiz için; çok üzüldük, çok ağır kayıplar yaşadık, sağlık sorunlarıyla cebelleştik, toplumsal sorunlar ve geçim sıkıntısı arttı, işssiz kalanlar daha kalabalıklaştı. Şimdi yeni bir yılın getireceklerine odaklanma zamanı; geçmişe takılıp kalmanın yararı yok, gelecek günlerin belirsizliğini coşkuya çevirmek elimizde. Her sabah sağlıkla uyanıyorsak umudumuzu canlı tutalım. Sağlıkla nefes aldığımız her an, zorluklarla başa çıkabileceğimizi hatırlatıyor, yeter ki isteyelim ve çaba harcayalım. Hayatımıza objektif olarak dışarıdan bakmayı deneyelim, varlığına şükrettiklerimizi not edelim, sahip olduklarımız için teşekkür ederek daha iyileri için çalışmaya devam edelim. Kendimizde değiştirmek istediklerimiz için ayrı bir liste yapıp yıl boyunca üzerinde çalışalım.
Kızdıklarımız, hırslandıklarımız, sinirlendiklerimiz vardır mutlaka; şimdi onları affetme ve ruhumuzda, bedenimizde yarattıkları yıkıcı etkilerden kurtulma zamanı. Kolay olmayabilir, deneyeceğiz ve adım adım ilerleyeceğiz. Affetmeyi başardıkça üzerimizdeki yükler hafifleyecek, ruhlarımız özgürleşecek ve huzuru hissedeceğiz.
İhtiyacı olan herkese yardım etmeye çalışalım, sadece parasal değildir yardım hep hatırlayın. Yolda rastladığınız sokak canlarının başını okşayın mutlaka, sevilmeye de beslenmek kadar ihtiyaçları olduğunu unutmayın.
Gerektiğinden fazla tüketmemeye odaklanalım, sistemi değil ruhumuzu besleyelim. İhtiyaçlarımızı alırken çevreye zarar vermeyen ve sürdürülebilir olanları seçelim, ambalajlı ürünlerden vazgeçip daha az çöp üretelim.
Günümüze aynada kendimize gülümseyerek başlayalım, kendimizi sevelim ve önemseyelim, hepimiz tek ve biricikiz, bizden başka bir tane daha yok, inanmak için parmak izinizi ve retinanızı hatırlamanız yeterli.
An’da kalmayı seçelim, geçmiş yaşandı bitti geri getiremeyiz, gelecek ise kocaman bir gizem nelerle karşılaşacağımızı bilemeyiz, fakat “An” tamamen bize ait, onunla ne yapacağımıza karar vermek de bize ait.
Yeni yılda mutsuzlukları görev edinmek yerine, yaşadığımız her dakikaya şükredelim, sonsuz şimdide olmaya gayret edelim.
Onurumuzla, sahip olduklarımıza şükrederek, anlamsız hırslardan arınarak, bebekler gibi kibirsizce, her sabah daha yenilenerek, “az yüketip, çok türeterek”, barış içinde “bir orman gibi hür ve kardeşçesine” yaşayacağımız, ruhlarımızın hep genç kalacağı, daha bereketli, daha huzurlu, tüm hissedebilen canlılara daha adil davranacağımız çok daha güzel bir yıl olsun 2025.
Hepinize sevdiklerinizle birlikte; ağız tadıyla, huzurla, bolluk bereketle geçecek harika bir yıl diliyorum.
Hayat herkes için zorluklarla dolu olabiliyor. Dünya üzerinde ürkütücü pek çok değişim yaşanıyor. Mutsuz ve huzursuz olmak için her an yüzlerce sebep bulunabilir. Ufak çabalarla yaşam enerjimizi dönüştürüp daha huzurlu yaşayabiliriz. Faydasını gördüğüm ipuçlarını yeniden hatırlatmak istedim. Muhabbetle…
-Kalbinizi nefretten uzak tutun, sevgiye daha çok yer açın. -Karşılık beklemeden sevin, sevgiye şart koşmayın, şartlı şurtlu sevenlerden uzaklaşın. -Zihninizi endişelerden uzak tutun, “asla” varsayımlarda bulunmayın; ne kendiniz, ne de başkaları için. -Yardıma ihtiyacı olanlardan ilginizi esirgemeyin, gerektiğinde elinizden gelenin en iyisini yapmaya çalışın. -İnsanları incitmemeyi deneyin, olur da incitirseniz nazikçe ve dürüstçe özür dileyebilmeye cesaretiniz olsun. -Alçakgönüllü olmayı seçin, etrafımız zaten şişkin egolarla dolu. -Yaşamın adil olmadığını vakitlice kabul edin; olmayanlar için yakınmak yerine, olanlar için şükretmeyi seçin. -Söyledikleriniz ve yaptıklarınızın farklı olmamasına gayret edin. -Günü yaşayın, içinde bulunduğunuz anların keyfini çıkarın. Geçmiş olaylardan ders alın, ama geçmişe takılı kalmayın. Güneş her gün yeniden doğuyor, daha iyi bir gün yaşamak elinizde. -Gelecek için en esnek planları yapmayı deneyin. Gerçekleştirebildikleriniz için kendinizi tebrik edin, olmamışlara hayıflanmak yerine, daha uygulanabilir planlar yapmaya niyet edin.
Atatürk’ü yok sayanlara, adını ve yaptıklarının izlerini silmeye çalışanlara inat; sözlerini ve öğrettiklerini paylaşmaya devam.
“Beni inkar edeceksiniz…Hatta büştanla (iftirayla) yad edeceksiniz. Hint’e, Yemen’e ve Mısır’a giden fikirlerim, orada filizlenerek gelip sizi boğacaktır.”
“Büyük olmak için hiç kimseye dalkavukluk etmeyeceksin, hiç kimseyi aldatmayacaksın.”
“Memleket için gerçek ülkü ne ise onu görecek, o hedefe yürüyeceksin.”
“Herkes sana karşı çıkacaktır, herkes seni yolundan çevirmeye çalışacaktır, fakat sen buna dayanıklı olacaksın, önüne sonu gelmeyen engeller çıkacaktır.”
“Kendini büyük değil; küçük, zayıf, kimsesiz ve araçsız kabul edecek, kimseden yardım gelmeyeceğine inanmış olarak bu engelleri aşacaksın. Bundan sonra da sana ‘BÜYÜKSÜN’ derlerse, bunu söyleyenlere güleceksin!. “
“In Lak’ech Ala’kin” Maya kültüründe insanlar ellerini kalplerinin üzerine koyup böyle diyerek selamlarmış birbirini. “Ben bir başka Sen’im, sen de Ben’sin”
“Sen ve ben. Biz Bir’iz. Senin canını acıtamam kendimi yaralamadan…” der Mahatma Gandhi de.
Bizler; birbirimizi tamamen ve derinden kabul edip sevemedikçe, Bir’lik bilincini içselleştirmedikçe; hayatlarımıza huzurun, bolluk-bereketin, coşkunun gelmeyeceği, değişimin gerçekleşemeyeceği, kendi yarattığımız cehennemlerde yaşamaya devam edileceği aşikar.
Sükünet ve sabırla çabalamaya; yüreklerimizde endişe, kızgınlık, düşmanlık yerine huzur ve sevgi beslemeye devam etmeliyiz. Değişim önce kendimizle başlıyor; düşüncelerimiz, davranışlarımız, söylemlerimiz, kelimelerimizle. #Barış #Kardeşlik #Birlik #Sevgi #Dostluk #İyilik #Huzur #Saygı #Dürüstlük #Bolluk #Bereket bu kelimelere günlük hayatımızda bolca yer vermeye niyet edelim. Güzellikleri, dostluğu, sevgiyi, huzuru paylaşalım ve çoğaltalım. Muhabbetle…
Yazıya görüntü olarak kullandığım fotografları 2018 de ve 2023 de farklı zamanlarda Antalya’da çektim. O muhteşem maviliğe bakmak bana hem huzur veriyor, hem de daha güzel bir dünya hayal etmek için güç veriyor. Sizlerin de ruhuna iyi gelmesi dileğiyle paylaşıyorum.
29 Ekim 2024, Cumhuriyetin ilanından bu yana yıl geçti. Son 22 yılda yaşananlara, özellilke son bir ayda yaşananlara bakarak kıymetini her yeni günde daha çok anlıyorum. Çok sayıda insanın da anlayabildiği epey tartışılır bağımsız olmanın, anlayabilenlerin sayısı da her geçen gün azalıyor.
Emperyalist devletlerin emir kulları eliyle silip yok etmeye çalıştıkları Cumhuriyeti; millet olmayı ümmet olmaya tercih edenlere inat bu sene kutlamalara çocuklarımızla ve sevdiklerimizle katılıp, seslerimizin son perdesinde özgürlüğümüzü haykıralım ve avuçlarımız acıyana kadar coşkuyla alkışlayalım, hem de her zamankinden daha coşkuyla.
Fikri ve vicdanı hür olarak yaşamamızı sağlayan Atatürk ve silah arkadaşlarını; kimsenin kölesi olmadan yaşayabilmemiz için kendilerini 7 düvelin askerine siper eden gazilerimizi ve şehitlerimizi minnetle anıyoruz.
Karşılarına dikilmiş tam donanımlı emperyal ordulara rağmen; Atatürk ve silah arkadaşlarının başardıklarını, küçük yaşlarımızdan başlayarak eğitimimizin her adımında öğrendik. Yeniden hatırlayalım:
“Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır. O satıh, bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı, vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça, terk olunamaz. Onun için küçük, büyük her cüzütamı, bulunduğu mevziden atılabilir. Fakat küçük, büyük her cüzütam ilk durabildiği noktada, tekrar düşmana karşı cephe teşkil edip muharebeye devam eder. Yanındaki cüzütamın çekilmeye mecbur olduğunu gören cüzütamlar, ona tabi olamaz. Bulunduğu mevzide nihayete kadar sebat ve mukavemete mecburdur.” (1920 Atatürk)
“Biz bir amaç takibediyoruz. Bu amacımız öteden beri muhtelif vesilelerle ifade edilmiştir. Ben şimdi de onu tekrar ediyorum: Milletin, devletin bağımsızlığını muhafaza etmek. Bunun içinde namus ve şeref tamamen yer alacaktır. Müstakil olarak milletimizin muayyen hudutlar dâhilindeki tamamiyetini muhafaza etmektir. Bunun için muharebe ediyoruz. Efendiler; memleketimizin ellide biri değil, her tarafı tahribedilse, her tarafı ateşler içinde bırakılsa, biz bu topraklar üstünde bir tepeye çıkacağız ve oradan savunma ile meşgul olacağız. Bundan dolayı iki karış yer işgal edilmiş, üç beş köy tahrip edilmiş diye burada feryada lüzum yoktur. Ben size açık söyliyeyim; efendiler bazı yerler işgal edilmiştir bunun üç misli daha işgal edilmiş olunabilir. Fakat bu işgal hiçbir vakitte bizim imanımızı sarsmayacaktır.” (1920 Atatürk)
“Vatan mutlaka selamet bulacak, millet mutlaka mesut olacaktır. Çünkü kendi selametini ve kendi saadetini; memleketin, milletin saadeti ve selameti için feda edebilen vatan evlatları çoktur. “ 25-26 Nisan 1922 Atatürk
“Milletin mukadderatını doğrudan doğruya üzerine alarak karamsarlık yerine ümit, perişanlık yerine düzen, tereddüt yerine azim ve iman koyan ve yokluktan koskaca bir varlık çıkaran meclisimizin, yiğit ve kahraman ordularının başında bir asker sadakat ve itaatiyle emirlerinizi yerine getirmiş olduğumdan dolayı, bir insan kalbinin nadiren duyabileceği bir memnuniyet içindeyim. Kalbim bu sevinçle dolu olarak, pek aziz ve muhterem arkadaşlarımı, bütün dünyaya karşı temsil ettikleri hürriyet ve bağımsızlık fikrinin zaferinden dolayı tebrik ediyorum. “ 1922 (Atatürk’ün S.D. I, S.240)
2014 yılı Haziran ayında beslenme biçimimi değiştirdim. Tanıyanlar bilir, çok uzun yıllardır hayvanlardan yapılan ve hayvanlar üzerinde test edilmiş ürünleri kullanmıyorum, etik olarak vegan hayata hazırdım da bir türlü tam anlamıyla hamle etmemiştim. Çocukluğumdan beri kendimden küçük hayvanları ve deniz ürünlerini tüketmedim, ama çok fazla sığır eti, peynir, yumurta ve yoğurt tükettim, pişmanlıkla itiraf ediyorum. (Aşağıdaki foto, sevgili Şeyda Taluk’un instagram hesabından alıntıdır)
Vegan hayat ile ilgili çok sayıda yerli ve yabancı kaynağı inceledim, notlar aldım, videolar ve filmler izledim. Peynir, yoğurt ve yumurtadan kolayca vazgeçebilmemi de o videolara ve filmlere borçluyum. Yıllarca kulaklarımı tıkayıp, gözlerimi yumduğum için kendime epey kızdım. Nasıl bir aymazlıktı benimki, bütün memelilerin sadece anne oldukları zaman süt salgıladıklarını görmezden gelebilmiştim. Vahşi kapitalizmin zavallı inekleri birer süt musluğuna döndürmek için suni döllediğine tanık olmak kesinlikle aklımı başıma getirmişti. Hele minicik dananın bir yudum anne sütü içemeden sürüklenerek mezbahaya gönderilmesi kanımı dondurmuştu. Aynı şey yumurta konusunda da geçerliydi tabii. Hayvansever olduğuna inanan ama “ay peynirsiz, yoğurtsuz yaşayamam” diyenlerdenseniz, işin etik tarafını düşünmek ve incelemek en büyük yardımcınız olacaktır. Ozellikle taciz ve tecavüz olayları konusunda hassas davranıp, hala hayvan sömürüsünün varlığını kabullenemeyenleredir sözlerim, siz değişirseniz dünya da değişir. Yeni doğmuş süt danasını annesinden ayıran hain adamın, komşusunun çocuğuna tecavüz etmesi ona gayet normal gelecektir. Her fırsatta ava çıkan kana susamış adamlara da savaşlar garip gelmez tabii, ölümü onurlandırır onlar, hayatı değil.
8 şubat 2018 gününden başlayarak bilgi paylaşan sevgili Zülal Kalkandelen hayvan sömürüsünün en korkunç haline dikkat çekmeye çalışıyordu. Brezilya’dan gemilere tıkılıp getirilen pislik içindeki hastalıklı hayvanlarla ilgili ana akım medyada ses yoktu tabii. Hal böyle olunca sokaktaki insanların da olanlardan haberi olamadı. Bu hastalıklı, pislik içindeki hayvanları “aman ucuz et” diye kapıştı binlerce insan. Sonra da şarbon haberleri çıkınca herkes pek hayret ediverdi nedense.
Sistemin ezberlettiklerini unutun, bitkisel protein her insana yeter, çocuklarınıza da. Anne sütünden kestiğiniz çocuğunuza, bir başka annenin yavrusuna ait sütü vermekte beis görmüyorsanız, yavrunuzu severek uyuturken ne yaptığınızı bir daha düşünün bu akşam.
Son 20 yılda her yanı saran döner, hamburger, filanca-et ticarethanelerinin sayıları arttıkça kana susamışlık da artıyor, süt ürünleri tüketimi arttıkça ticarethaneler daha çok hayvana tecavüz etmeye başlıyor, eşzamanlı olarak kadınlara ve çocuklara tecavüz de artıyor hala farkında değil misiniz? Mezbahalarda yaşanan vahim görüntüleri izleyin, yavrusu doğar doğmaz sütü sisteme verilsin diye kendisinden ayrılan ineğin acılı çığlıklarını dinleyin, içinize siniyorsa gördükleriniz ve duyduklarınız ne diyebilirim bilemedim. Garibanlara çatalınızı sallayıp onlara yaşattığınız korku ve acının sinmiş olduğu etleri ve süt ürünlerini tüketirken sevgili Zülal Kalkandelen’in 2 önemli sorusunu hatırlatın kendinize:
-bu korkunç zulmü destekleyen bir insan olmak istiyor muyum? -21.yüzyılda insan olmak, bu kadar aşağı bir seviyeye inmek midir?
Değişmek dönüşmek zorundayız başka yolu yok. Alışkanlıklar değişmeli! Sürdürülebilir, sömürüsüz bir hayat mümkün. Tüketici değil, türetici olmayı seçerek gelecek nesillere yaşanabilir bir dünya bırakmak mümkün. Karbon ayakizi nedir, nasıl azaltırız, nasıl katkı sağlarız diye düşünmek için hala geç değil. Haydi dostlar daha güzel bir dünya için çaba harcamaya bir adım atmaya başlamanın tam zamanı. Hayvansal ürünler tüketmeyin, sadece yeme-içme konusunda değil; günlük hayatta kullandığınız giyimden, makyaj malzemesine, mobilyaya her ürünü titizlikle seçin, dünya sadece bizim değil farkına varalım. Et, süt, peynir, yumurta, yoğurt, bal hepsi hayvanlardan üretilir. Mesela yarın sabah kahvaltı ederken bunları tüketmeyerek, güne daha iyi yürekli bir insan olarak ve kendinizle gurur duyarak başlayabilirsiniz. Sizler hayvan sömürüsüne göz yumup destekledikçe ve aradaki bağlantıyı görmemekte direndikçe; ne savaşlar, ne ölümler, ne de tecavüz olayları azalıyor. Iyileşme; sistemin size ezberlettiklerine sırtınızı dönebildiğinizde başlıyor. Sevgiyle ve muhabbetle…
Işinize yarayacak kaynakları dikkatle inceleyin lütfen. Vegan Beslenme tablolarının her ikisini de mutlaka kolayca ulaşabileceğiniz bir yerde tutun.
http://abolisyonistveganhareket.org/nedenveganlik Gary Yourofsky https://www.youtube.com/watch?v=U5hGQDLprA8 https://www.cumhuriyetkitap.com.tr/vegan-devrimi-ve-hayvan-ozgurlugu http://veganizm.blogspot.com https://www.vegandukkan.com
Vegan Beslenme tabloları
Bu yazı 1 Ekim 2018 tarihinde yayınladığım yazımın tekrarıdır. Özenle ve sindirilerek okunmasında, sevdiklerinizle paylaşılmasında fayda var.
Son yıllarda unutulması için sürekli yasaklamalarla, bahanelerle çabalanan 30 Ağustos; Türkiye Cumhuriyeti’nin “Ulusal Bayramı” dır. İlk kez 1923 yılında kutlanan, 1935 yılında resmileşen bu bayram; Dumlupınar’da zaferle sonuçlanan Başkomutanlık Meydan Muharebesi’ni anmak için kutlanan bayramdır. Mustafa Kemal Atatürk’e, silah arkadaşlarına ve onların komutasında savaşmış askerlerimize ve aile büyüklerimize şükranlarımızı sunduğumuz bayramdır. 30 Ağustos sembolik olarak ülke topraklarının, işgal kuvvetlerinden geri alındığı gün olarak kutlanır. Kutlamak için kimsenin iznine ve icazetine de ihtiyacımız olmayan bu bayramda; hangi ülkede yaşadığınızı, bu topraklar için şehit olan aile büyüklerinizi, ne şartlarla başarılan ve bizlere neredeyse altın tepside sunulan bu özgürlüğü nelere feda edebildiğinizi tekrar tekrar düşünün. 30 Ağustos Zafer Bayramımız hepimize kutlu olsun.
“Beni inkar edeceksiniz…Hatta büştanla (iftirayla) yad edeceksiniz. Hint’e, Yemen’e ve Mısır’a giden fikirlerim, orada filizlenerek gelip sizi boğacaktır.”Mareşal Gazi Mustafa Kemal 8 Mart 1929
Bizler birbirimizi tamamen ve derinden kabul edip, sevip saymadıkça; paylaşmayı ve “birlikte, barış içinde, huzurla” yaşamayı öğrenmedikçe değişim mümkün değil. Odağınıza sevgi, dostluk, barış, huzur, bolluk-bereketi koyun. Nefret; hem taşımak için çok ağır bir yüktür, hem de sizi hasta eder. Yüreklerinizde sevgiye bolca yer açın, sağlıklı ve huzurlu yaşayın. Muhabbetle…
